Verslag van de vierde dag

Na een hele korte nacht was het weer vroege vogels. Eddy was zo verstandig om niet mee te gaan, want die was oververmoeid en zou 's middags gaan chauffeuren. Na een lekker bakje koffie zijn we weer naar Wissant vertrokken, deze keer zijn we vlak buiten het dorp begonnen. De tocht bevat prachtige doorkijkjes op waterpartijen, bossen, moeras en natuurlijk de zee. Op veel plaatsen zijn er hutten gemaakt om te kunnen observeren.


Teunis en Rob wisten natuurlijk exact de naam van deze mooie vogel.

Uiteraard kwamen we weer voor mij volledig onbekende planten tegen en gelukkig wisten Rob en Teunis het deze keer ook niet. Maar Teunis gaat het opzoeken zodat hij het volgende week wel weet als de leerlingen op Vroege-vogels-excursie gaan.

De naam van deze plant moet nog opgezocht worden.

Ieder beestje is bekeken, opgezocht en besproken. En sommige werden zelfs voor inspectie opgepakt.

Durft iedereen zo'n beestje zomaar op te pakken? En wat is het?

Sommige mensen doen alles om op de blog te komen dus hier komt het verhaal. Toen het tijd werd om terug te gaan bleek de directeur internationalisering spoorloos te zijn verdwenen. Nadat we in alle richtingen gezocht hadden heb ik hem maar opgebeld. Maar hij was vergeten dat ik in Frankrijk zat toen hij door gaf dat zijn telefoonnummer op de lijst niet het juiste was, dus kreeg ik zijn vrouw aan de telefoon. Moet je voorstellen 's morgensvroeg (zondag) om half acht. Blijkbaar zijn ze hem daar regelmatig kwijt want ze bleef er heel rustig onder en ze had het nummer van zijn mobiele telefoon meteen bij de hand. Toen hij weer terecht was, hebben we meteen maatregelen genomen. We moeten volgende week wel goed opletten en hem misschien zo'n soort anti-wegloopband omgeven.

A laisse

Het had dus allemaal wat langer geduurd dan de vorige keren, maar gelukkig stond het ontbijt weer klaar met heel wat koffie om weer een beetje van de schrik bij te komen.

Het laatste ontbijt. Staat het morgenvroeg thuis ook weer zo mooi klaar?

Na een korte bespreking van de opdracht die André bij ons achter heeft gelaten zijn we op naar de Cap Gris Nez gegaan. Er stond weer een beetje wind.

Zelfs een beetje heel veel. Maar dat mocht de pret niet drukken want het overgrote deel van de groep wilde nog graag een forse wandeling van bijna twee uur over de kaap maken.

Start van de wandeling

Met een helemaal fris hoofd waar geen muizenissen in zaten hebben we de excursie beëindigd. In het restaurant heeft iedereen zijn persoonlijke ervaringen en ideeën op papier gezet. Het restaurant zat nokvol en daarom besloten Eric en Ad om de afsluitende opdracht op de terugweg te doen. Dat deze twee heren een metamorfose hebben ondergaan en hun gedachten helemaal op één lijn zijn gekomen mag onderstaande foto duidelijk maken.

Gooi je haar los! Dat ziet er toch veel beter uit zo!

Om te besluiten. Het was een fantastisch studieweekend met geweldige collega's. Het tijdperk WPS/PSO is afgesloten. Het tijdperk "De werelden van Prinsentuin" hebben hun intrede gemaakt.