24 september Port Ouvert

Vrijdagavond 23 september hebben we goed besteed met het bespreken van onze verwachtingen en vragen m.b.t. de school. Ook hebben we nog eens goed onze competenties m.b.t. de Franse taal tegen het licht gehouden. Mascha spreekt een aardige mond vol Frans en ook Sanny kan wel wat bij elkaar breien. Samen met onze collega's Engels (Daniëlle en Eduard) moeten we de taalbarrière kunnen overwinnen. Na een stevig English Breakfast in Coquelles zijn we op weg gegaan.

Schooltuin bij de entrée

Bij aankomst raakten we meteen onder de indruk van de prachtige, enorme tuin die rondom de schoolgebouwen ligt. Op allerlei plekken in de tuin was er voor de bezoekers gelegenheid om agrarische producten aan te schaffen van bedrijfjes uit de regio.



Overal in de schooltuin staan een soort "carports" waaronder door leerlingen
gewerkt kan worden en waar nu allerlei planten te koop aangeboden worden.

Verschillende soorten planten, voor binnen en buiten, gereedschappen, vruchtensappen, enzovoort. Dit is natuurlijk wel een prima idee om de regio aan de school te binden.

Mooie gereedschappen voor de liefhebber.

Een echte hond tussen ouderwetse anjers.

Na volop genoten te hebben van een klein gedeelte van de schooltuin zagen we een grote tafel waarop wel meer dan honderd appelrassen (met naam) stonden. Een lust voor het oog en natuurlijk ook weer super interessant.

Assortiment appels.

Vervolgens kwamen we in de afdeling aquaculture terecht. Daar leren de leerlingen vissen te kweken. Er waren grote bassins met allerlei soorten vissen van goudvissen tot koykarpers. De bezoekers konden hun favoriete vis uitkiezen aanschaffen bij de leerlingen van de school. Een mooie mogelijkheid om hun verkooptechnieken in praktijk te brengen.

Leerlingen vangen de juiste vis voor een klant/bezoeker.

Als snel had ik kennis gemaakt met enkele docenten die in deze afdeling aanwezig waren en werd ik door één van de docenten meegesleept naar het directiegebouw.

In gesprek met de docent aquaculture.

Hier werd ik voorgesteld aan Mme Isablle Scoliège en Mme Anne Dedgjoni. Nadat we ruim een kwartier beleefdheden en gegevens uitgewisseld hadden kwam het gesprek op internationalisering en uitwisseling. De dames raakten zeer enthousiast en begonnen meteen plannen te maken. De directeur M David Vandewalle werd erbij gehaald en ook deze man raakte zeer geïnteresseerd. Op zo'n groot enthousiasme had ik niet durven rekenen. We hebben meteen een aantal afspraken kunnen maken en dat kan al op korte termijn geëffectueerd gaan worden. Gedurende het lange gesprek kwamen er regelmatig enkele van mijn collega's het stafgebouw binnenlopen en had ik meteen mooi de gelegenheid om hun ook voor te stellen.

Gesprek met de staf van Lycee de Coulogne.

Tijdens lunch in de schooltuin met de inmiddels welbekende stokbroodjes hebben we onze ervaringen met elkaar uitgewisseld. Sanni had prachtige mozaïken gezien. Daniëlle had al met leerlingen Engels gesproken. Noud en Ton hadden een kleine miljoen leuke ideeën opgedaan voor onze schooltuin. Deze en gene had met docenten gesproken en ga zo maar door. Dus na de lunch op pad om nog zoveel mogelijk te kunnen zien. Bijvoorbeeld de aquaria, de kassen waar leerlingen bezig waren met het nieuwe vak van Jan van Dorst, de Engelse tuin, de "stilte"-tuin, enzovoort.

Leerlingen aan het werk. De producten kunnen door de bezoekers gekocht worden.
Ook groenten uit de schooltuin worden te koop aangeboden.

Een bezoek aan de animalerie/jardinerie was ook heel bijzonder. Het is een grote "winkel" waar de leerlingen hun vakbekwaamheid kunnen leren voor dierenwinkel, tuincentrum en bloemenwinkel. Het is volledig ingericht met echte verkoopplaatsen. Dit is wel echt WPS.

WPS in de Animalerie en Jardinerie.

Ondanks dat we ondertussen vermoeid waren, was er nog veel honger naar meer kennis. Bijvoorbeeld de theorielokalen, de gymzaal waren op deze dag niet toegankelijk. Om maar even wat te noemen:

• Hoe ziet de aula en het internaat voor de leerlingen eruit?
• Wat is het verschil tussen externe leerlingen en demi-pension?
• Hoe is de verdeling van het aantal leerlingen over de verschillende vakrichtingen?
•  Krijgen de leerlingen sectoraal les of moeten we meer denken aan Landbouwbreed?
• Welke acties ondernemen ze om leerlingen naar te school te trekken (PR)?
• Wat is het toekomstperspectief voor de leerlingen?
• Allemaal vragen die ik bij een volgend bezoek/gesprek ga stellen zodat we tot een plezierige, succesvolle, duurzame uitwisseling kunnen gaan komen.

De collega's hebben weer van alles genoteerd in hun persoonlijk "goede ideeënboekje" en ook zij zullen volgende week nog wel van alles te vragen hebben. Kortom: we gaan een nieuwe, spannende en uitdagende fase in!

Bezoek aan landbouwschool in Coulogne

Naar aanleiding van het studieweekend is het volgende doel een landbouwschool te zoeken waarmee we in de toekomst kunnen gaan samenwerken en uitwisselen. In Coulogne, vlakbij Escalles, weet ik een mooie landbouwschool te staan en dat zou een uitgelezen keuze kunnen zijn. Deze zomer heb ik besteed aan het contact maken met de school en met een beetje hulp van Manu Kaltenbach is dat uiteindelijk gelukt.
Twee weken geleden kreeg ik dan ook de hartelijke uitnodiging om naar de open dag voor de agrarische vakken te komen, samen met mijn collega's. Dit weekend was het zover.
Op vrijdagmiddag zijn de volgende collega's afgereisd naar Escalles:

• Noud Theuws (praktijk)
• Ton Janssen (praktijk)
• Jeroen Wouters (praktijk)
• Sanny Copini (biologie en cultuur)
• Daniëlle Kivits (engels)
• Eduard Kamstra (engels)
• Mascha van Hest (economie)

De nacht gaan ze doorbrengen in de huisjes van Mme Bigot en Mme Gombert. Voor collega's degene die ook interesse in de Franse school hebben, kunnen eens kijken op de website van de school:
http://www.lycee-agricole-prive-de-coulogne.org/modulosite2/accueil.htm

Equipe van Prinsentuin.
Boven: Eduard, Mascha, Thea, Jeroen en Ton.
Onder: Sanni, Daniëlle en Noud.

Verslag van de vierde dag

Na een hele korte nacht was het weer vroege vogels. Eddy was zo verstandig om niet mee te gaan, want die was oververmoeid en zou 's middags gaan chauffeuren. Na een lekker bakje koffie zijn we weer naar Wissant vertrokken, deze keer zijn we vlak buiten het dorp begonnen. De tocht bevat prachtige doorkijkjes op waterpartijen, bossen, moeras en natuurlijk de zee. Op veel plaatsen zijn er hutten gemaakt om te kunnen observeren.


Teunis en Rob wisten natuurlijk exact de naam van deze mooie vogel.

Uiteraard kwamen we weer voor mij volledig onbekende planten tegen en gelukkig wisten Rob en Teunis het deze keer ook niet. Maar Teunis gaat het opzoeken zodat hij het volgende week wel weet als de leerlingen op Vroege-vogels-excursie gaan.

De naam van deze plant moet nog opgezocht worden.

Ieder beestje is bekeken, opgezocht en besproken. En sommige werden zelfs voor inspectie opgepakt.

Durft iedereen zo'n beestje zomaar op te pakken? En wat is het?

Sommige mensen doen alles om op de blog te komen dus hier komt het verhaal. Toen het tijd werd om terug te gaan bleek de directeur internationalisering spoorloos te zijn verdwenen. Nadat we in alle richtingen gezocht hadden heb ik hem maar opgebeld. Maar hij was vergeten dat ik in Frankrijk zat toen hij door gaf dat zijn telefoonnummer op de lijst niet het juiste was, dus kreeg ik zijn vrouw aan de telefoon. Moet je voorstellen 's morgensvroeg (zondag) om half acht. Blijkbaar zijn ze hem daar regelmatig kwijt want ze bleef er heel rustig onder en ze had het nummer van zijn mobiele telefoon meteen bij de hand. Toen hij weer terecht was, hebben we meteen maatregelen genomen. We moeten volgende week wel goed opletten en hem misschien zo'n soort anti-wegloopband omgeven.

A laisse

Het had dus allemaal wat langer geduurd dan de vorige keren, maar gelukkig stond het ontbijt weer klaar met heel wat koffie om weer een beetje van de schrik bij te komen.

Het laatste ontbijt. Staat het morgenvroeg thuis ook weer zo mooi klaar?

Na een korte bespreking van de opdracht die André bij ons achter heeft gelaten zijn we op naar de Cap Gris Nez gegaan. Er stond weer een beetje wind.

Zelfs een beetje heel veel. Maar dat mocht de pret niet drukken want het overgrote deel van de groep wilde nog graag een forse wandeling van bijna twee uur over de kaap maken.

Start van de wandeling

Met een helemaal fris hoofd waar geen muizenissen in zaten hebben we de excursie beëindigd. In het restaurant heeft iedereen zijn persoonlijke ervaringen en ideeën op papier gezet. Het restaurant zat nokvol en daarom besloten Eric en Ad om de afsluitende opdracht op de terugweg te doen. Dat deze twee heren een metamorfose hebben ondergaan en hun gedachten helemaal op één lijn zijn gekomen mag onderstaande foto duidelijk maken.

Gooi je haar los! Dat ziet er toch veel beter uit zo!

Om te besluiten. Het was een fantastisch studieweekend met geweldige collega's. Het tijdperk WPS/PSO is afgesloten. Het tijdperk "De werelden van Prinsentuin" hebben hun intrede gemaakt.

(Lang) verslag van de derde dag

De tijd is gevlogen en omdat het er op lijkt dat de groep zich in een ochtendploeg en een avondploeg heeft gesplitst om mij uit te putten is het er niet van gekomen om te bloggen. Iedere morgen om half zes op en dan tot 11.00 bezig zijn, vervolgens terug naar huis, even wat werken en opruimen, vier uurtjes slapen en hop daar zijn de vroege vogels weer. Dus laten we daar beginnen.
Op de derde dag zijn we naar Wissant gereden en hebben daar een wandeling gemaakt naar een Motte. Dit is een versterkte heuvel die in de Middeleeuwen is aangelegd. Vanuit de Motte is er een schitterend uitzicht over beide kapen.

Vroege vogels in Wissant: echt de moeite waard!

De neuzen van staan nog niet helemaal dezelfde kant op, want er is er altijd wel een die tegendraads is, maar dat blijkt heel natuurlijk te zijn.

De neuzen staan al bijna allemaal dezelfde kant op.

Het strand van Wissant kan overdag heel druk zijn, maar 's morgens om 7.00 uur is het daar puur genieten. In de duinen liggen veel bunkers en het uitzicht is adembenemend.

Strand van Wissant

Na het ontbijt zijn we op pad gegaan naar de Ferme St. Po. Wat een gedreven mannetje is die Laurent. Hij haalt echt het maximale uit zijn boerderij. Per jaar worden er 50 - 70 dieren grootgebracht en vervolgens geslacht.

Laurent Fournidier

Daarnaast heeft hij een groot akkerbouwbedrijf waren granen geteeld worden en veel gewassen die voor de voeding van de dieren dienen.
Al het vlees verkoopt hij vervolgens weer zelf in zijn kleine boerderijwinkel. Hélène begon natuurlijk meteen over de HACCP en gaat zich in de toekomst beraden op de Franse uitleg van deze superstrenge Franse regels.

Jeroen staat te watertanden en Hélène is al bezig met de HACCP-inspectie.

Bij iets lekkers te eten hoort iets lekkers te drinken. Bij de brasserie hebben ze lekkere innovatieve bieren en bovendien is het een prachtig gebouw op een prachtig erf met een prachtig uitzicht. Dat alleen is al de moeite waard.

Erf van de brasserie

We moesten een hele tijd wachten omdat de andere groep verlaat was. Achteraf maar goed ook, want het bleek een bus vol met wat minder jonge Fransen waren. Dus hebben we nog een moment genomen om de hoogte van een ketel meetbaar te maken. Oftwel de eerste nieuwe module is al in ontwikkeling.

Hoe kan de hoogte van deze ketel bepaald worden?

De uitleg was snel in een mooi dialect Frans en dat was nog niet zo makkelijk om te begrijpen. Gelukkig hielpen Eddy en Mascha mee met het Frans en Eric met de technische details. Prima samenwerking dus! Het was behoorlijk uitputtend en na al dat gepraat moesten de kelen dringend gesmeerd worden.

Welke is nou het lekkerste?

Het programma van deze dag moet wat aangepast worden omdat André na de middag naar huis moest gaan. Ook Jan, Marieke en Hélène zouden aan het eind van de middag naar huis gaan. Mascha had weer voor heerlijke stokbroodjes gezorgd en toen we die opgepeuzeld hadden kon het serieuze werk beginnen. Na afloop waren er heel veel goede punten genoteerd.
Omdat het te laat is geworden om een bezoek aan Boulogne te brengen hebben we de groep naar interesse opgesplitst. Een aantal zijn naar het strand gegaan om fossielen te zoeken. Een aantal zijn langs de kust naar het Fort Vauban gereden en er is een groepje op pad gegaan voor de quick tour Calais.

Waar zou dit zijn?

Zijn dit nu vakidioten? Waar je ook met ze komt, ze kunnen het gewoon niet laten.

En waar liggen deze prachtige perkjes?

Tenslotte was het weer tijd voor een hapje (diner). Sommige wilden zich niet meer laten vergissen en kwamen goed voorbereid aan tafel. Het was wel even wennen want na al die dagen met een grote groep was de setting toch ineens heel anders. Zo zie je hoe snel je gewend raakt aan goed gezelschap.

Vandaag geen verrassingen met Fransen zij Janssen.

Al met al een hele vruchtbare dag waarop we ook volop gelachen hebben en de zaken vanuit allerlei invalshoeken onder de loep hebben genomen.

Verslag van de tweede dag

Om 6.00 kwam een busje vol docenten voorgereden voor het vroege vogels programma. Ze hadden dringend behoefte aan koffie en daar was snel voor gezorgd. Dus op pad naar Mont St. Hubert. Ruim anderhalf uur hebben we daar rondgestruind. Het "blauwe karrewietje" gehoord, het "rode doorlopende paardebloempje" gezien. Ik kan de namen een beetje mis hebben, maar Teunis heeft alles goed genoteerd.
Na het ontbijt was het tijd voor een goed gesprek en voor Mascha om te leren rijden in Frankrijk in het schoolbusje en natuurlijk de weg naar de Auchan voor lekker stokbroodjes.

Mascha in schoolbusje

Toen was het tijd voor Eperleques. Dat was uitermate indrukwekkend en als je daar in geinteresseerd bent, kun je dat het beste eens aan een van de deelnemende docenten naar hun ervaringen vragen. Dusdanig indrukwekkend dat we de Picknick terplaatse gehouden hebben en daar niet voor naar St. Omer zijn gegaan. We waren precies op tijd in Clairmarais voor het vertrek van de Bacoves. Wat een ervaringen! Wat een prachtig gebied!

Bacove 1

De tocht werd besloten met een lekker glas bier van de tap en vervolgens plaatselijke lekkernijen. Allemaal ambachtelijk gemaakt met bijbehorende drankjes (rabarberwijn, paardebloemwijn, enz.). We waren pas laat teug in Calais en daarom zijn we meteen doorgereden naar Escalles om alle ervaringen en ideeën te concretiseren. Dat heeft flink wat opgeleverd.
De avond hebben we afgesloten met een heerlijk diner. Daarbij heeft Ton Janssen na enige aarzeling zijn Proeve van bekwaamheid afgelegd m.b.t. Franse inburgering! Als je dan bedenkt dat hij de hele avond samen met Mascha, Rob, Teunis en André Engels gesproken heeft met Manu en Louis Kaltenbach, dan is de internationalisering defnitief geland op de Prinsentuin.

Ton begint aan de lekkernijen uit de zee (na de slakken met knoflookboter).

Verslag van de eerste dag

Wij zaten natuurlijk al vroeg klaar in Frankrijk voor de aankomst van de docenten. Het was heel jammer dat ze een flinke vertraging hadden opgelopen bij Duinkerken omdat er een groot ongeluk gebeurd was. Gelukkig niets met onze docenten. Op de foto zie je het eerste busje het dorp in rijden.

Aankomst in Escalles

Na een vlugge lunch bovenop de Cap-Blanc-Nez (foto's volgen nog). Zijn we naar Sevadec gegaan. Daar is ons Engels en Frans flink op de proef gesteld. Het had dan ook een echt internationaal karakter. Ook hiervan komen er nog foto's.
Tenslotte hebben we nog kennis gemaakt met de burgemeester, locoburgemeester en Mdm. Bigot. De werkzaamheden voor de leerlingen (over twee weken) zijn uitgebreid besproken.

M. van Veen, M. Kaltenbach
Mdm. van Hest, Mdm. Bigot, M. Boutroy. M. van Helden, M. Janssen.

Tenslotte hebben we de dag afgesloten met een werkdiner en daar kwamen we een voor ons "onbekende" docent tegen. Eentje met heel wild haar, die heel relaxed overkwam.
Weet iemand wie dat is?

Onbekende docent met big smile en wild haar

De laatste tips

We zijn net aangekomen in Escalles. Het is hier prachtig weer dus laten we hopen dat het zo door zet. Alhoewel .. een lekker buitje kunnen we hier wel gebruiken.
Voor vertrek heb ik bij iedereen een telefoonlijst in de postbak gedaan. Bij de chauffeurs ligt een routebeschrijving. Hierbij een paar opmerkingen:

• Als je afslag 40 neemt (volgens Tom-tom) dan kom je in een omleiding terecht. Neem dus afslag 41 (zie routebeschrijving).
• Bij Duinkerken zijn er wegwerkzaamheden. Dus van 2 banen, haaks naar 1 baan. Let daar dus goed op.
• Bij de stedelijke gebieden geldt een maximum snelheid van 110 km/h. Daar staan volop flitspalen, dus let op.
• Tenslotte: als er ergens een stopbord staat. Stop dan ook echt! Een niet overmatig overdreven stop kan tot een flinke boete leiden!

Nog een kleinigheidje: ik heb de koeken voor onderweg al per ongeluk meegenomen. Dus die zijn al hier in Escalles. Volgens Joss zijn ze heel lekker!.
Wij zijn er helemaal klaar voor: het gras is gemaaid, ..lekker geschud en natuurlijk gerold.

Le Tape Cul: lekker schudden.

Le Tape Cul: lekker rollen.

Dus nu nog maar een kleinigheid beste collega's: vergeten jullie André van Veen niet mee te nemen (grapje).